تو اینقدر با خودت خوبی من اینقدر با تو درگیرم که حتی لحظه ی رفتن نفهمیدی دارم میرم چرا اینجوریه دنیا میونِ گریه میخندی چرا این ساعت ها کوکن چرا چشماتو میبندی چه شطرنجی زدم با تو حالا هرجا برم کیشه چه شانسی داره اون شاهی که چشماش ماتِ تو میشه همین قدر باورت اینه به فکرِ روزِ آیندم اگه ابری شده دنیا من از ماهِ تو شرمندم برای آخرِ قصت نه دیوم کن نه غولم کن جوونی جاهلی داره همینجوری قبولم کن جوونی جاهلی داره همینجوری قبولم کن